کسب و کار

برای دیدن یک فیلم دو ساعته، به چقدر زمان نیاز است؟
اگر اهل فیلم دیدن نباشید، احتمالاً می‌گویید: دو ساعت.
اما اگر تجربه‌ی دیدن فیلم‌های متنوع و پیگیری آثار کارگردانان مختلف را داشته باشید می‌دانید که این سوال پاسخ مشخصی ندارد.
علت این مسئله هم آن است که دیدنِ فیلم یک فعالیت فکری است و نه فعالیت فیزیکی.

ممکن است صرفاً چند دقیقه برای تماشای بخش‌هایی از یک فیلم وقت بگذارید یا فضای کلی آن را بدانید.
هم‌چنین احتمال دارد برای درک بهتر یک فیلم، مجبور شوید چند اثر دیگر از کارگردان آن را هم ببینید.
خواندن نقدهای یک فیلم هم، می‌تواند بخشی از فرایند مشاهده‌ی یک فیلم باشد.
ضمن این‌که می‌دانیم بسیاری از فیلم‌ها را باید چند بار ببینیم تا به خوبی بر فضا و پیام آن‌ها مسلط شویم.
علاوه بر همه‌ی این‌ها، گاهی باید چند روز یا چند هفته پس از مشاهده‌ی فیلم، به آن فکر کرد و با آن زندگی کرد.
وقتی کسی از شما می‌پرسد آیا آن فیلم را دیده‌ای؛ اصلاً دغدغه‌اش مدت زمانی که صرف دیدن فیلم کرده‌اید نیست؛ بلکه می‌خواهد بداند آیا تجربه‌ی آن فیلم، به بخشی از ذهن و ذهنیت شما تبدیل شده است یا نه.
جالب این‌جاست که ا..

چند سال پیش، در نخستین ماه‌های راه‌اندازی متمم، یکی از دوستانی که با معرفی دوستی دیگر به جمع متممی‌ها وارد شده بود، برای ما ایمیلی ارسال کرد و در آن، این پیشنهاد را مطرح کرد که حتماً مطالبی درباره‌ی کتابخوانی منتشر کنیم.
تا این‌جای مسئله، همه‌چیز عادی است.
اما توضیح تکمیلی در پایین ایمیل، بسیار جالب بود: لطفاً این توضیحات را در قالب فایل صوتی یا تصویری ارائه کنید. اگر حال و حوصله‌ی خواندن داشتیم که نیازی به چنین توضیحاتی نبود.
وقتی نخستین بار کتابِ ۴۵۰ صفحه‌ایِ مورتیمر آدلر با عنوان چگونه کتاب بخوانیم روی میز متمم قرار گرفت، همه در سکوت لبخندی زدند و مشخص بود که به چه چیزی فکر می‌کنند.

مستقل از این‌که چه معنایی از واژه‌ی کلاسیک در ذهن‌تان باشد، باز هم‌چنان می‌توانید چگونه کتاب بخوانیم را یک کتاب کلاسیک بدانید.
این کتاب، از یک سو شناخته‌شده‌ترین مرجع کتابخوانی است و اگر به کسی بگویید که تنها یک کتاب، درباره‌ی روش کتابخوانی به شما معرفی کند، به احتمال زیاد همین کتاب مورتیمر آدلر را معرفی خواهد کرد.
اما از نظر قدمت هم، کتاب چگونه کتاب بخوانیم در رده‌ی کتاب‌های کلاسیک قرار می‌گیرد.
..

تکنولوژی دیجیتال و فناوری اطلاعات، جنبه‌های مختلف زندگی ما را تحت تأثیر خود قرار داده‌اند.
ابزارهایی که به واسطه‌ی این تکنولوژی‌ها وارد زندگی‌مان شده‌اند، گاه فعالیت‌ها و فرصت‌های کاملاً جدیدی ایجاد کرده‌اند و گاه، روش‌های انجام فعالیت‌ها را تغییر داده‌اند.
یکی از فعالیت‌هایی که روش انجام آن به‌کلی دگرگون شده، یادداشت برداری است.
البته ما در این‌جا به همه‌ی کاربردهای یادداشت برداری توجه نداریم. مثلاً این‌که شما خریدهای روزانه‌ی خود را پیش از این کجا یادداشت می‌کرده‌اید و امروز به چه وسیله‌ای آن‌ها را ثبت و یادداشت می‌کنید، موضوع بحث ما نیست.
آن‌چه می‌خواهیم به آن بپردازیم، یادداشت برداری با هدف یادگیری است. کاری که در کلاس‌های درس، هنگام کتابخوانی و به طور خاص هنگام درس خواندن در متمم (به قول ما: متمم خوانی) انجام می‌دهید.
در ادامه ابتدا به چند نکته‌ی مقدماتی کوتاه درباره‌ی یادداشت برداری می‌پردازیم و سپس به سراغ تفاوت یادداشت برداری دیجیتال با یادداشت برداری کاغذی خواهیم رفت.
کاربرد و اهمیت یادداشت برداری ما در این‌جا فرض می‌کنیم اهمیت یادداشت برداری برای شما مشخص است و قرار نیس..

شاید شما هم از جمله کسانی باشید که به صفحات شیشه‌ای روبروی سخنرانان در سخنرانی‌های بزرگ توجه کرده باشید و از خود پرسیده باشید که آن صفحه‌ها در دو طرف تریبون چه می‌کنند.
یکی از نخستین گزینه‌هایی که گاهی به ذهن می‌رسد، ضدگلوله‌بودن یا نوعی کارکرد امنیتی است. خصوصاً این‌که معمولاً آن‌ها را پیش روی شخصیت‌های سیاسی می‌بینیم.
این صفحه‌های شیشه‌ای در واقع، یکی از ابزارهای کمکی سخنرانی هستند و متن سخنرانی روی آن‌ها نمایش داده می‌شود.
نام درست این صفحه‌ها تله پرامپتر (Teleprompter) است و می‌توان آن‌ها را ابزار یادآوری متن نامید. البته در ایران به این علت که چنین تجهیزاتی نخستین بار از برندی انگلیسی به نام Autocue دیده‌ و تجربه شده است، معمولاً نام اتوکیو برایشان به‌کار می‌رود.

سیستم‌های اتوکیو یا تله پرامپتر طراحی‌های متنوعی دارند. اما چارچوب کلی عملکرد آن‌ها بسیار ساده است.
پوشش (Coating) صفحه‌های شیشه‌ای به شکلی انجام شده که وقتی ما در جایگاه مخاطب به آن‌ها نگاه می‌کنیم، آن‌ها را تقریباً شفاف می‌بینیم و چهره‌ی سخنران از پشت‌شان پیداست.
اما سخنران در آن‌ها، انعکاس تصاویرِ نمایشگری را می..