کسب و کار

اگر بخواهید مهارت گزارش نویسی را به درستی درک کنید و بیاموزید، بی‌تردید نقطه‌ی شروع شما آشنایی با مفهوم پرسش کلیدی (یا پرسش پایه) خواهد بود.
پرسش کلیدی را می‌توان سنگ زیربنای تهیه و تنظیم همه‌ی انواع گزارش دانست و بدون آشنایی با آن، هرگز نمی‌توانیم یک گزارش حرفه‌ای تنظیم کنیم.
نخستین نکته‌ای که باید در یادگیری مهارت گزارش نویسی به‌خاطر بسپاریم این است که: هر گزارشی، پاسخ به یک سوال است.
ممکن است این نکته، ساده به نظر بیاید. در حالی که بسیاری از ما در تراکم کارها و فعالیت‌ها و میان گزارش‌های متنوعی که باید تهیه و تنظیم کنیم، آن را به فراموشی می‌سپاریم.
در برخی گزارش‌ها، هم گزارش‌گیرنده به طور مشخص، سوال کلیدی را مشخص کرده و هم گزارش نویس، تمام گزارش خود را حول پاسخ به همان سوال کلیدی، سامان داده است.
در گروهی دیگر از گزارش‌ها، تمام گزارش حول پاسخ به یک سوال مشخص شکل گرفته و از این نظر مشکلی وجود ندارد. مشکل اصلی در آن‌جاست که سوال انتخاب شده، مناسب نیست. این سوال نادرست را ممکن است دریافت‌کننده‌ی گزارش تعیین کرده یا این‌که تنظیم‌کننده‌ بر اساس تجربه و دیدگاه خود، انتخاب کرده باشد.
..

برد استون (Brad Stone) در کتاب فروشگاهی برای همه چیز بارها به علاقه‌ی جف بزوس به کتاب و کتابخوانی اشاره می‌کند.
مثلاً می‌بینیم که وقتی مشکل و مسئله یا موقعیتی برای تصمیم گیری به وجود می‌آید، او با الهام از کتاب‌هایی که اخیراً خوانده، اظهار نظر می‌کند و می‌کوشد آخرین آموخته‌هایش را در رفتارها و تصمیم‌هایش لحاظ کند.
استون در قالب یکی از پیوست‌های انتهای کتاب، فهرستی از دوازده کتاب مورد علاقه‌ی جف بزوس را ارائه کرده است. کتاب‌هایی که ظاهراً اکثر مدیران ارشد و کلیدی آمازون آن‌ها را می‌خوانند به بخشی از فرهنگ جمعی مدیران این شرکت تبدیل شده است.

در ادامه می‌توانید نام این کتاب‌ها را بخوانید (اسامی کتابها از فهرست برد استون استخراج شده؛ اما توضیحات توسط متمم ارائه شده است):
The Remains of the Day (Kazuo Ishiguro – ۱۹۸۹)
کتاب بازمانده روز نوشته‌ی کازئو ایشی گورو از جمله کتابهای فهرست جف بزوس است.
این کتاب که توسط #نجف دریابندری به فارسی نیز ترجمه شده، داستان زندگی یک پیش‌خدمت انگلیسی است.
پیش‌خدمت در این داستان نماینده‌‌ی افرادی است که در پایین‌ترین سطوح ساختار قدرت قرار گرفته‌اند و بی..

در درس جستجوی نقاط ضعف در ارتباط فهرستی از رایج‌ترین ضعف‌ها و مشکلات ارتباطی را ارائه کردیم.
آن فهرست صرفاً در حد یک نقطه‌ی شروع بود و احتمالاً شما خود، موارد دیگری هم در ذهن دارید که می‌تواند به این فهرست یا چنین فهرست‌هایی افزوده شود.
اما اگر قصد داشته باشید به صورت جدی برای توسعه مهارت ارتباطی خود برنامه ریزی کنید، لازم است چارچوب شفاف‌تری تعریف کنید و صرفاً به یک فهرست بلند از مشکلات و نقاط ضعف، اکتفا نکنید.
مدل های بسیار متنوعی برای توصیف و طبقه بندی توانایی های ارتباطی مطرح شده‌اند.
در میان آن‌ها، یکی از مدل‌های ساده و ارزشمند توسط دو نفر به نام‌های اشپیتزبرگ و کوپاچ مطرح شده است (+).
این مدل (با عنوان Communication Competency Model) حدود سه دهه قبل پیشنهاد شد؛ اما به علت مفید بودن، هنوز مورد استفاده قرار می‌گیرد.
حتی خود اشپیتزبرگ هم در یکی از کتابهای جدید آموزش مهارتهای ارتباطی – که یک مرجع معتبر هم هست – هم‌چنان آن را مبنای ارزیابی توانایی ارتباطی قرار داده است (+).

برای این‌که چهار بخش این نمودار را بهتر درک کنیم، ابتدا لازم است دو مولفه‌ی اصلی را که در قالب دو محور ا..

وقتی نشریه‌ی قدیمی هارپرز (Harpers) حدود ۱۳۴ سال بعد از تأسیس، در سال ۱۹۸۴ تصمیم به تغییر ساختار گرفت، صفحه‌ای با عنوان Harper’s Index به صفحات آن اضافه شد.
این صفحه آن‌قدر طرفدار پیدا کرد که هنوز هم در نشریه‌ی هارپرز وجود دارد و در نسخه‌ی وب مجله هم می‌توانید بخش‌هایی از آن‌ را ببینید (Harper’s Index).
صفحه ساختار بسیار ساده‌ای داشت و در آن صرفاً مجموعه‌ای از آمارها ارائه شده بود.
نمونه صفحات هارپر
آمارهای هارپر در بسیاری از مواقع، درباره‌ی موضوعات بسیار ساده و دم دستی هستند و خیلی وقت‌ها، بر اساس بحث‌های روز دنیا انتخاب می‌شوند.
اما بدون اطلاع از تجربه‌ی هارپر، کمتر کسی فکر می‌کند انتشار آن‌ها بتواند مخاطب را جذب کند.
مثلاً این سوال‌ها را بخوانید:
آیا می‌دانید چند درصد خزندگانی که به خانه آورده می‌شوند تا به عنوان حیوان خانگی نگهداری شوند، در همان سال اول می‌میرند؟ سه چهارم. می‌دانید چند نفر از سربازان آمریکایی بوده‌اند که بیش از ۳۰ سال منتظر مانده‌اند تا مجروح شدن آن‌ها در جنگ و استفاده از مزایای مجروحین برای آن‌ها تأیید شود؟ ۲۲ نفر. می‌دانید از آن ۲۲ نفر، چند نفر بالای ۵۰ سا..