جولای 2019

از دوستان عزیز متممی انتظار می‌رود پس از مطالعه این درس بتوانند:
شوک محتوا را تعریف کرده و روندهای اصلی را که به شکل‌گیری این شوک کمک می‌کنند، فهرست کنند. نظریه شوک محتوا را ارزیابی کرده و برآورد کنند که این تحلیل، چقدر به آن‌چه واقعاً در دنیای محتوا روی می‌دهد، نزدیک است. پیشنهادهای مارک شفر را در زمینه‌ی اصول تولید محتوای الکترونیکی (با هدف فاصله گرفتن از فشار شوک محتوا) فهرست کرده و شرح دهند. مفهوم شوک محتوا را با آموخته‌های خود در استراتژی محتوا و بازاریابی محتوایی ترکیب کرده و در تولید محتوا به‌کار بگیرند. فشار ذهنی هنگام مطالعه نیاز به مشارکت شما کسب و کار زندگی£ در سال ۲۰۱۵ مارک شافر (Mark Schaefer) در کتابی که با عنوان Content Code منتشر کرد، به روندهای موجود در تولید محتوا (Content Production) و مصرف محتوا (Content Consumption) پرداخت.
البته مفهوم شوک محتوا که در این کتاب گفته شده، پیش از این در سال ۲۰۱۴ در یک مقاله در وبلاگ او منتشر شده بود و در واقع این کتاب، مجموعه‌ای از راهکارهای پیشنهادی شافر برای موفقیت و پیروزی در دوران شوک محتواست (فایل PDF مقاله‌ی شافر).
شافر با تو..

وقتی بازی‌هایی مثل Pou را روی موبایل‌ها می‌بینیم که فقط تعداد Review های آن‌ها، از ده میلیون فراتر رفته است و افراد بسیاری سرگرم استفاده از آن‌ها هستند،‌ممکن است با خود بگوییم که این‌ها را باید به عنوان سند اعتیادآور بودن موبایل، ثبت و ارائه کرد.
بسیاری از بازی‌های این خانواده، سیستم‌های پیچیده‌ی PBL (امتیازدهی، مدال‌دادن و فهرست برندگان برتر) را ندارند و نوع امتیاز دادن آن‌ها هم بسیار ساده و ابتدایی است. در حدی که اگر پیش از پیاده‌سازی و عرضه‌ به بازار، آن‌ها را به ما نشان دهند، با اطمینان بالایی می‌گوییم که کمتر کسی به آن‌ها ابراز علاقه خواهد کرد.
اما آزمون دنیای واقعی نشان می‌دهد که اتفاقاً مشتریان و مخاطبان بسیاری برای این نوع بازی‌ها وجود دارد.

جالب این‌جاست که بررسی دقیق‌تر نشان می‌دهد که در موارد بسیاری، موبایل‌ها صرفاً بستر جدیدی برای پیاده‌سازی و به‌کارگیری بازی‌های قدیمی بوده‌اند و این نوع درگیر شدن مخاطب با بازی، به پیش از عصر موبایل بازمی‌گردد.
بازی تاماگاچی (Tamagotchi) که البته ژاپنی‌ها آن را تاماگوچی تلفظ می‌کنند، نمونه‌ای از این‌ نوع بازی‌های ساده است که بر پایه‌ی ..

در درس‌های پیش، با تعریف و معنی مدیریت از نگاه مینتزبرگ آشنا شدیم. هم‌چنین از زبان مینتزبرگ، با شرایط کاری مدیران آشنا شدیم.
او برایمان توضیح داد که تصویری که ما از سبک رفتار و زندگی روزمره‌ی مدیران داریم، با شرایط آن‌ها در دنیای واقعی تفاوت‌های بسیاری دارد:
مدیران زیر فشار فعالیت‌ها، سطحی می‌شوند؛ خیلی وقت‌ها نمی‌توانند به برنامه‌ریزی‌های خود وفادار بمانند؛ اطلاعات غیررسمی را بیشتر از اطلاعات رسمی جدی می‌گیرند و بخش زیادی از وقت‌شان در ارتباطات افقی (و نه با زیردست و بالادست) صرف می‌شود.
می‌توانیم بگوییم حرف‌های مینتزبرگ از جنس توصیفی (Descriptive) بود. او نمی‌گوید که مدیران باید چگونه باشند و چگونه رفتار کنند؛ بلکه توضیح می‌دهد که مدیران این‌گونه و آن‌گونه هستند و چنین و چنان رفتار می‌کنند.
اما از میان غول‌های مدیریتی، کسانی هستند که ترجیح داده‌اند تجویزی‌ (Prescriptive) برخورد کنند.
به عنوان مثال، دراکر در این زمینه تجویزی عمل کرده و مشخصاً گفته اصولی هست که برای مدیریت اثربخش، باید رعایت شوند. البته او هم تأکید می‌کند که تجویز‌هایش بر چند دهه تجربه و گفتگو و تعامل با مدیران اس..