بوکیا

ما در مجموعه درس‌های تجربه های ذهنی می‌کوشیم با تصور محیط‌ها و مسئله‌های مختلف – که الزاماً در دنیای بیرون محقق نشده‌ یا نمی‌شوند – قدرت درک و تحلیل ذهن خود را افزایش دهیم.
این بار به یک تجربه ذهنی در زمینه‌ی مشاهده دوربین‌های پخش زنده می‌پردازیم.
از جمله ویژگی‌های دنیای دیجیتال این است که حجم قابل توجهی از داده‌های رفتاری انسان‌ها به رایگان یا با هزینه‌ی بسیار پایین، در اختیار ما قرار داده است.
به این چند مثال توجه کنید:
می‌توانید با نوشتن یک برنامه‌ی نسبتاً ساده، بخش زیادی از کامنت‌هایی را که در شبکه های اجتماعی مانند اینستاگرام ثبت می‌شوند، بخوانید و بررسی و تحلیل کنید. می‌توانید تعداد مقالات و نوشته‌هایی را که حول یک موضوع مشخص در هر هفته یا ماه در ایران یا جهان تولید و عرضه می‌شوند، بررسی کنید. می‌توانید انعکاس خبرهای مختلف در رسانه‌ها را با هزینه‌ی بسیار کم، اندازه‌گیری کنید و بسنجید. اما این‌ها صرفاً بخشی از داده‌های تولید شده در فضای دیجیتال هستند. یکی دیگر از داده‌هایی که کمتر مورد توجه قرار گرفته، تصاویر دوربین‌هایی است که در بسیاری از نقاط دنیا نصب شده‌اند و به سادگی در ..

می‌دانیم که سال‌هاست روانشناسی رفتارگرا، جایگاه خود را به عنوان تنها نظریه‌ در بحث انگیزه و انگیزش از دست داده است.
البته این بدان معنی نیست که این نظریه، دیگر کاربرد ندارد. بلکه همه پذیرفته‌اند که روانشناسی رفتارگرا، صرفاً یکی از زوایای متعدد بحث پیچیده‌ی انگیزش را منعکس می‌کند و برای شناخت و تحلیل انگیزه – حداقل در انسان‌ها – باید ابزارهای دیگر را نیز به‌کار گرفت.
با این حال، هنوز هم در عمل،‌ نگاه رفتارگرایانه بر ذهن بسیاری از ما سایه انداخته است. به همین علت، معمولاً‌ هنگام صحبت از انگیزه، دو سوال زیر پُررنگ‌تر از پرسش‌های دیگر مطرح می‌شوند:
چه کار کنم که انگیزه‌ی بیشتری برای انجام کارِ … داشته باشم؟ (در مورد کارهای مثبت) چه کار کنم که انگیزه‌ام برای انجام کارهای …. کاهش پیدا کند؟ (برای کارها و عادت‌های منفی) می‌توان گفت اصرار بر تعیین تشویق و تنبیه و جایزه در نظر گرفتن نیز، از همین مسئله نشأت می‌گیرد که ما، ظاهراً می‌خواهیم «سگِ پاولوفِ درون‌مان» را با مکانیزم‌های رفتارگرایانه، تربیت کنیم.
مطلبی که از دن اریلی با عنوان افسانه سیزیف و کارهای پوچ مطرح کردیم، یکی دیگر از زوایای ان..