کارآفرینی

مایکل فریزه (Michale Frese) دانشمند و محققی آلمانی است که تحصیلات خود را تا مقطع دکترا، در رشته‌ی روانشناسی و در برلین گذرانده است.
فریزه متولد سال ۱۹۴۹ است و طی نزدیک به نیم قرن فعالیت حرفه‌ای خود، مطالعات و تحقیقات ارزشمندی در مرز مشترک روانشناسی و کارآفرینی انجام داده است. حوزه‌ای که در مقالات و ژورنال‌ها از آن با عنوان روانشناسی کارآفرینی (Psychology of Entrepreneurship) یاد می‌شود.
او طی نزدیک به نیم قرن فعالیت حرفه‌ای، در دانشگاه‌های مختلفی در سراسر جهان، از پنسیلوانیا تا مدرسه‌ی کسب و کار لندن و از زیمبابوه تا چین و فلیپین تدریس کرده است (+).
چرا کارهای مایکل فریزه می‌تواند برای ما در ایران مفید باشد؟ بسیاری از دانشمندان، محققان و نویسندگان کارآفرینی، بیشتر روی اقتصادهای توسعه‌یافته کار کرده‌اند و طبیعتاً تحقیقات، توصیه‌ها و تجویز‌هایشان هم، بیشتر مناسب فضای اقتصادی همان کشورهاست.
البته این بدان معنا نیست که نمی‌توان از کارهای این نویسندگان استفاده کرد، اما همواره باید هنگام مرور تحقیقات و توصیه‌های آن‌ها، با ذهنی فعال و نقاد، در پی غربال‌گری مطالب، گزینش توصیه‌ها و یافتن مص..

درباره‌ی ویژگی های رفتاری و شخصیتی کارآفرینان بسیار گفته و نوشته‌اند.
اما این موضوع، جنبه‌های مختلفی دارد و تا صورت مسئله را به شکل دقیقی مشخص نکنیم، نباید انتظار داشته باشیم که به یک پاسخ دقیق و قابل‌اتکا دست پیدا کنیم.
مثلاً آیا باید کارآفرین را با یک کارمند در رده‌های معمولی یک سازمان مقایسه کنیم؟ یا وقتی از کارآفرینی و ویژگی های شخصیتی کارآفرین‌ها حرف می‌زنیم، باید آن‌ها را در مقایسه با مدیران عاملی که کارآفرین نیستند بسنجیم؟
با توجه به این‌که بسیاری از کارآفرینان، لااقل در ابتدای راه‌اندازی کسب و کار، خود در جایگاه مدیریت مجموعه‌شان هم قرار می‌گیرند، مخلوط شدن نقش مدیر و کارآفرین، تفکیک ویژگی‌های شخصیتی را دشوار می‌کند.
فرض کنیم کسی می‌گوید کارآفرین‌ها، اهل تصمیم گیری شهودی هستند. به فرض که چنین باشد، آیا این مسئله را باید به کارآفرین بودن این افراد ربط بدهیم؟ یا ناشی از جایگاه مدیریتی‌شان بدانیم؟
شاید حتی یک مدیرعامل هم که صرفاً‌ حقوق می‌گیرد و نقشی در خلق کسب و کار نداشته، به علت جایگاه شغلی‌اش به سراغ تصمیم‌گیری شهودی برود.
به همین علت، محققانی که می‌خواهند دستاورد تحقیق..

ما در درس طرح توجیهی و مطالعات امکان سنجی توضیح دادیم که تهیه و تنظیم Feasibility Study، چارچوب و قواعد خود را دارد و مهم‌ترین کاربرد Feasibility Study این است که خودِ کارآفرین (یا کارآفرینان) بتوانند در حد یک برآورد اولیه، امکان‌پذیر بودن پیاده‌سازی ایده‌ی خود را بسنجند و بررسی کنند.
در همان درس، توضیح دادیم که اصطلاح گزارش توجیهی که در زبان فارسی رایج شده، بیش از این‌که بر متقاعد شدن کارآفرینان متمرکز باشد، به متقاعد کردن سرمایه گذاران و ذی‌نفعان بیرونی اشاره دارد.
هم‌چنین اشاره کردیم که گزارش توجیهی، معمولاً به چارچوب رسمی و علمی FS محدود نیست و کارآفرینان، معمولاً هر نکته و موضوعی را که حس کنند می‌تواند به متقاعد کردن سرمایه‌گذاران (یا مدیران، تصمیم گیران و تصمیم سازان) کمک کند، در آن می‌گنجانند.
در درس پیشین، یک چارچوب شناخته‌شده و پذیرفته‌شده‌ برای تنظیم طرح امکان سنجی ارائه کردیم؛ اما ممکن است این سوال برایتان ایجاد شود که اگر خواستید یک گزارش توجیهی (به معنای رایجِ ترکیبِ همه‌ی اطلاعات در دسترس با هدف قانع کردن دیگران) تهیه کنید، بهتر است چه مطالبی را در آن بگنجانید؟
برخلاف..

آیا واقعاً چیزی به نام فرایند کارآفرینی (Entrepreneurial Process) وجود دارد؟
یعنی آیا می‌توان مانند هر فرایند دیگر، مراحل کارآفرینی را به ترتیب، تعیین و اعلام کرد؟
حدس زدنِ پاسخ این پرسش، دشوار نیست: کارآفرین‌ها همگی مراحل یکسانی را طی نمی‌کنند و کارآفرینی – مانند هر فعالیت دیگری که با خلق و خلاقیت رابطه دارد – چندان چارچوب‌پذیر نیست.
با این حال، تعریف فرایند کارآفرینی در کتابهای کارآفرینی و آموزش آن در دوره‌های کارآفرینی بسیار رایج است. موارد زیر، از جمله مزایای آشنایی با فرایند کارآفرینی محسوب می‌شوند:
مدرس کارآفرینی می‌تواند با تعریف فرایند، به مطالب و نکات خود، نظم بدهد و به این شیوه، ساختار مناسبی برای آموزش کارآفرینی تعریف و ترسیم کند. کسی که در کلاس کارآفرینی حاضر شده یا قصد دارد به شکلی رسمی‌تر با کارآفرینی آشنا شود، می‌تواند از فرایند کارآفرینی الهام بگیرد و ارتباط سرفصل‌های مختلف در درس کارآفرینی را بیشتر بهتر درک کند. فرایند کارآفرینی می‌تواند مانند یک چک لیست عمل کند. یعنی کسی که با کارآفرینی به شکل آکادمیک یا تجربی آشنا شده است، می‌تواند به این شیوه، نواقص خود را بیابد..