مارک منسن (Mark Manson) با انتشار کتاب اوضاع خیلی خراب است نشان داد که به تدریج میخواهد در مسیر تبدیل شدن به یک نویسندهی حرفهای گام بردارد.
البته اگر حرفهای بودن را به معنای کسب درآمد از یک فعالیت در نظر بگیرید، او همین الان هم یک نویسندهی حرفهای است و خودش میگوید که در سی و پنج سالگی، کم وبیش به هدفهای مالی و رفاهی پنجاه سالگیاش رسیده است (+).
اما اگر نویسندهی حرفهای را کسی فرض کنید که کتابنویسی را میشناسد، منسن فعلاً در گامهای نخست راه است و البته این گامها را تا اینجا بهخوبی پیموده است.
کتاب نخست او، یعنی هنر ظریف بیخیالی، بیشتر روایت خاطرات و تجربهها و دیدگاههای شخصی او بود. مشخصاً مطالبی از جنس مطالب وبلاگ و شبکه های اجتماعی را به هم متصل کرده بود و با توجه به محتوای جذاب و البته ترکیب هوشمندانهی مطالب، توانست اقبال مخاطبان را در سطح جهان کسب کند.
اما این بار با کتابی روبرو هستیم که در بخش پایانی آن، چند صفحه به منابع و مآخذ اختصاص پیدا کرده است. در این بخش نامهای بزرگی را نیز میبینید: از افلاطون تا داماسیو و از نیوتون تا آلن تورینگ.
.
به هر حال این..