شعر و ترانه

رقص قلم ، سروده دانیال غلامرضایی این کتاب تنها قسمتی از سروده های کلاسیک اثر دانیال غلامرضایی می باشد، که هدف آن احیای سنت های شعر کلاسیک در ایران می باشد.
رقص قلم تلاشی است در راستای احیای سنّت شعر کلاسیک و مشتمل بر ۳۰ اثر در قالب های دوبیتی، غزل و مثنوی و.. میباشد
کتاب رقص قلم ، شامل ۳۰ اثر در قالب های دوبیتی، غزل و مثنوی می باشد.
این شاعر جوان، با آگاهی از متزلزل شدن جایگاه شعر کلاسیک در ادبیات معاصر ایران، دست به قلم شده و هنر خود را در این کتاب به نمایش می گذارد. شعر کلاسیک از دیرباز در فرهنگ ایرانی بسیار پرارزش بوده است، تا جاییکه گاهی این نوع ابیات تبدیل به مثل های فارسی و استفاده ی عامیانه افراد شده است.
بخشی از کتاب شعر رقص قلم در حسرت یک روز خوشش این سان است
این ملک فروخفته در آه، ایران است
آن خشم و خروش رستم و زال کجاست؟
این بیشه کنون، شکارگه دیوان است
آن قوم خردمند و قوی دل چه شد؟
این شهر، چرا گذرگه دزدان است؟
تا شهرت و اسم و رسم پارس فارس بود
ناسامانی و خفت به سرم سامان است
از رونق و رزق و رمق پارس مپرس
این خانه زپایبست چنین ویران است
با سپاس از دانیال غلامرض..

کتاب شعر بال اثر رضا دلاوری متخلص به جاوید آزاد ، شعری نو و منحصر به فرد است. رضا دلاوری یا جاوید آزاد، شاعر و گوینده شیرازی است. اشعار جاوید آزاد اکثرا با مفاهیم فلسفه و عرفان و روانشناسی همراه است.
ایجاز که از مهمترین مشخصه های شعر چامک (شعر کوتاه نوین) می باشد،در کتاب بال بسیار دیده می شود.
ایجاز به معنی زدودن شعر از حواشی و کلمات اضافه است. بطوریکه با کمترین تعداد کلمات، ابیات و جملات، توان بیان مقصود وجود داشته باشد.
نمونه ای از ایجاز در شعر بال:
کفن ها جیب ندارند …
اشعار جاوید آزاد عموما حول محور فلسفه،عرفان،روانشناسی میچرخد.
همچنین شعرهای این کتاب حاوی مفاهیم فلسفی،اجتماعی, هنری است. شاعر با شعر های چامک‌ کوتاه و با کمترین کلمات خواننده را به تفکر وا میدارد و با جهانش درگیر میکند.
نور و امید در کتاب بال موج میزند گویا نویسنده رسالت خود را که تابیدن نور به افکار انسانهایی که در درد و تاریکی هستند انجام می‌دهد و به کرم های در پیله بال میدهد، وقتی شعر پیله،پروانه،پرواز‌ را می‌خوانیم
شعر بازی زندگی در کتاب شعر بال زندگی بازیست
جنگش نکن
این کاه را کوهش نکن
نور را دورش نکن
..

کتاب ما هیچ ما نگاه از سری مجموعه اشعار نو اثر سهراب سپهری می باشد. سهراب سپهری متولد مهرماه ۱۳۰۷ در کاشان است.
وی شاعر، نویسنده و نقاش اهل ایران بود.
سپهری از مهم‌ترین شاعران معاصر ایران است و شعرهایش به زبان‌های بسیاری از جمله انگلیسی، فرانسوی، اسپانیایی و ایتالیایی ترجمه شده‌اند.
ما هیچ ما نگاه، از اشعار سنگین سهراب محسوب می شود.
سهراب این کتاب را در سال‌های آخر زندگی خود نوشته است.به گفته بعضی از دوستانش ناتمام مانده است… بخشی از کتاب ما هیچ ما نگاه : ای عبور ظریف
بال را معنی کن
تا پرهوش من از حسادت بسوزد
ای حیات شدید
ریشه های تو از مهلت نور
آب می نوشد
آدمیزاد این حجم
غمناک
روی پاشویه وقت
روز سرشاری حوض را خواب می بیند
ای کمی رفته بالاتر از واقعیت
با تکان لطیف غریزه
ارث تاریک اشکال از بالهای تو می ریزد
عصمت گیج پرواز
مثل یک خط مغلق
در شیار فضا رمز می پاشد
من
وارث نقش فرش زمینم
و همه انحنا های این
حوضخانه
شکل آن کاسه مس
هم سفر بوده با من
از زمین های زبر غریزی
تا تراشیدگی های وجدان امروز
ای نگاه تحرک
حجم انگشت تکرار
روزن التهاب مرا بست
پیش از این در لب سیب
دست من شعله ور میشد
پ..