این بار میخواهیم در پاراگراف فارسی متمم جملاتی درباره تنهایی را بخوانیم و مرور کنیم.
این جملات را از کتاب فلسفه تنهایی نوشته لارس اسوندسن با ترجمهی خشایار دیهیمی انتخاب کردهایم.
کتاب فلسفه تنهایی هم از مجموعهی تجربه و هنر زندگی (با سرپرستی خشایار دیهیمی) است که پیش از این هنگام معرفی کتاب دیگری از اسوندسن، یعنی کتاب کار با آن آشنا شدهایم (البته ظاهراً خشایار دیهیمی تصمیم گرفته سری دوم کتابهای این مجموعه را، به جای نشر گمان با همکاری فرهنگ نشر نو منتشر کند).
این کتاب هم مانند سایر کارهای اسوندسن، از منظر فلسفی – و البته با زبانی نسبتاً ساده – نوشته شده و نویسنده در آن کوشیده است، جنبههای مختلف تنهایی را بررسی کند.
بد نیست این را هم بگوییم که با وجود سادگی و روان بودن متن – نسبت به پیچیدگی فلسفی موضوع تنهایی – همچنان این کتاب را نمیتوانید پیوسته و به سرعت بخوانید. بهنظر میرسد که خواندن آرام هر فصل، و اختصاص زمان به فکر کردن دربارهی آن، در مورد این کتاب میتواند اثربخشتر باشد.
در ادامه جملاتی از کتاب تنهایی را با هم میخوانیم.
احساس تنهایی را نمیتوان از روی شمار افرادی..