پرستش الهه مادر یکی از ریشه دارترین اعتقادات مذهبی در طول حیات بشری می باشد. اقوام آریائی پس از آغاز مهاجرت خود به سوی غرب، روش پدرشاهی خویش و به همراه آن مذهب پدر-خدایی را در سرزمینهای مفتوحه رواج دادند. قبل از ورود اقوام آریایی به ایران و تقسیم آنان به گروه های مختلف، اقوام بومی ایرانی مانند ملل و اقوام همسایه خود مذهب مادر-خدایی داشته و در نواحی مختلف ایران پرستش الهه مادر رایج بود. در حفریات چغازنبیل در شوش ، که آثار تمدن ایلام در آن یافت گردید، شواهد متعددی از مذهب الهه بدست آمد. روی تکه سفالی نقش برجسته و عریانی از الهه مادر در حالیکه دست ها را زیر سینه گرفته، کنده شده است. الهه مادر شوش این الهه در شوش با نام کیریرشا و به عنوان الهه فراوانی و حاصلخیزی نیز پرستش می شد که در صفحات برنزی لرستان با حالت مشخصه زایمان در حالیکه زانوها را روی سینه جمع کرده و سینه ها را در دست گرفته، نقش شده است. به طور کلی در تاریخ خوزستان، که مهد پرورش تمدن ایلامی بوده است، آمده است که بیش از سایر نقاط غرب ایران تندیسه های الهه یافت شد. همچنین در معبد بزرگ مسجدسلیمان تندیسه های متعدد الهه در حالیکه دس..