مثل همیشه، این بار هم در #دعوت به گفتگو میخواهیم به سراغ یکی از جملههای کوتاهی برویم که در پیام اختصاصی برایتان نمایش میدهیم.
این بار جملهای از والت ویتمن (Walt Whitman) را در زمینهی خودشناسی انتخاب کردهایم. البته او شاعر و ژورنالیست است و نه روانشناس و فیلسوف. بنابراین طبیعی است که وزن گوینده در چنین موضوعی، چندان بر وزنِ گزارهی مطرح شده نمیافزاید و عملاً باید به حرفِ گفته شده و نه گویندهی آن بپردازیم:
این حرف والت ویتمن را به شکلهای مختلف، از افراد متفاوتی شنیدهایم.
گاهی از روانشناسان میشنویم که میگویند هر یک از ما، ایفای نقش مشخصی را به خوبی یاد گرفتهایم و در داستانهای مختلف زندگی، فضایی برای ایفای همان نقش همیشگی را جستجو میکنیم.
به همین علت، گاهی گفته میشود که اگر در چند رابطهی مختلف، یک رویداد نامطلوب مشابه برای تو اتفاق افتاد، منطقی است ریشه را در خودت جستجو کنی و نه طرف مقابل.
در مدیریت هم، چنین بحثی با عنوان متفاوتی مطرح میشود و معمولاً هنگام صحبت از تصمیم گیری و خطاهای آن، میگویند که بسیاری از انسانها، الگوی مشخصی در خطاهای تصمیم گیری خود دارند.
حت..