سبک زندگی

ادوارد ویلسون (Edward O. Wilson) دانشمند معاصر که بیشتر او را به خاطر مطالعات گسترده روی زندگی اجتماعی حشرات (و به طور خاص مورچه‌ها) می‌شناسند، در کتاب در جستجوی طبیعت (In Search of Nature)، به زوایای مختلفی از طبیعت و تعامل انسان با آن می‌پردازد.
ویلسون در بخش دوازدهم کتاب در جستجوی طبیعت به این پرسش می‌پردازد که آیا بشر در نهایت خود را نابود می‌کند؟ یا به بیان دیگر، آیا گونه‌ی انسان به یک خودکشی تدریجی مشغول است؟
او این فصل را با یک سناریوی فرضی آغاز می‌کند:
تصور کنید که روی یکی از قمرهای یخ‌زده‌ی مشتری – مثلاً گانیمد (Ganymede) – پایگاه فضایی یک تمدن بیگانه پنهان شده است.
دانشمندان آن تمدن، میلیون‌ها سال، از نزدیک زمین را زیر نظر داشته‌اند.
از آن‌جا که قانون آن‌ها، سکونت و استقرار بر روی یک سیاره‌ی زنده را ممنوع کرده است، آن‌ها دائماً سطح زمین را با ماهواره‌هایی مجهز به سنسورهای پیچیده بررسی کرده و نقشه‌‌ای از توزیع توده‌های ارگانیسم‌ها، جنگل‌ها، علف‌زارها، دشت‌های عریانِ بی‌درخت، سواحل مرجانی و چراگاه‌های پلانکتونی [محل خورد و خوراک ماهی‌ها و سایر آبزیان] را تهیه و بررسی می‌کن..

می‌دانید که ما در پیام اختصاصی متمم هر روز جمله‌ی کوتاهی را برای شما نمایش می‌دهیم.
اما با توجه به این‌که در پیام اختصاصی، فضایی برای بحث و گفتگو وجود ندارد، هر از چند گاهی، یکی از جمله‌ها را در قالب دعوت به گفتگو مطرح می‌کنیم و درباره‌ی آن، به بحث و تبادل‌نظر می‌پردازیم.
جمله‌ای که این بار انتخاب کرده‌ایم از والتر بنیامین (‌Walter Benjamin) نویسنده‌ی آلمانی است که هنوز به خاطر جستارهای متنوعی که در موضوعات مختلف نوشته، مورد توجه نویسندگان و متفکران است.
یکی از دغدغه‌های بنیامین – در کنار دغدغه‌های چپِ اقتصادی‌ و سیاسی‌اش – جنبه‌های مدرن زندگی انسان امروزی بود.
نوشته‌های او در کتاب کار هنری در دوران بازتولید مکانیکی هنر نمونه‌ای از این نوع دغدغه‌هاست. او در آن‌جا توضیح می‌دهد که در هیچ مقطعی از تاریخ، تکثیر و بازتولید آثار هنری به سادگی امروز امکان‌پذیر نبوده است و سعی می‌کند این وضعیت جدید را درک و تحلیل کند.
او در مقدمه‌ی کتابش، پیش‌بینی‌های پل والری را نقل می‌کند و از دورانی می‌گوید که در آن، «صدا و تصویر هم درست مثل آب و برق و گاز، به اشاره‌ی انگشتی در خانه به دست انسان‌ها می‌..

ما در متمم، هر از چندگاهی به بهانه‌های مختلف، به سراغ سیر و سفر می‌رویم.
گاهی این بحث را در قالب سفرهای تصویری تعقیب کرده‌ایم و گاهی، در قالب دعوت به گفتگو (چه چیزی انگیزه سفر را ایجاد کرده است).
در عادتهای کوچک زندگی هم، یک مرتبه درباره‌ی عادتها و تجربه های مربوط به سفر کردن حرف زده‌ایم.
این بار نیز می‌خواهیم در قالب دعوت به گفتگو از زاویه‌‌ی دیگری به سفر و مسافرت بپردازیم.
نقطه‌ی آغاز بحث را این‌بار، جمله‌ای از آلدوس هاکسلی انتخاب کرده‌ایم. یکی از جملاتی که در پیام اختصاصی متمم در قالب جملات روزانه برای شما نمایش داده می‌شود:

در میان افرادِ سفرکرده و دنیادیده، انسان‌های فراوانی را می‌توانید بیابید که با هاکسلی هم‌عقیده باشند.
بسیاری از ما بر اساس پیش‌فرض‌هایی که از رسانه‌ها، خانواده و محیط خود کسب کرده‌ایم، تصویری از کشورهای دیگر در ذهن خود ترسیم می‌کنیم و هنگام حضور در آن کشورها، از این‌که تا این حد با واقعیت بیگانه بوده‌ایم، شگفت‌زده می‌شویم.
به همین خاطر، چه بسا تا مدت‌ها پس از سفر، بخشی از وقت ما به حرف زدن و توضیح دادن تجربیات‌مان برای دیگران بگذرد؛ تا شاید بتوانیم تصویر..

می‌دانید که مجموعه‌ی دعوت به گفتگو در متمم، به عنوان فضایی برای بحث بیشتر درباره‌ی جمله‌های روزانه در پیام اختصاصی در نظر گرفته شده است.
در #دعوت به گفتگو جمله‌های کوتاه را بهانه می‌کنیم تا درباره‌ی موضوعات مختلف، فارغ از چارچوب رسمیِ درس و تمرین، به بحث و گفتگو بنشینیم.
این بار جمله‌ای از گری لینگ (Gary Ling) را انتخاب کرده‌ایم. او در حد سایر نویسندگان و متفکرانی که معمولاً در متمم به آن‌ها ارجاع می‌دهیم، سرشناس نیست. بلکه یک مشاور در زمینه‌ی دیجیتال و فناوری اطلاعات است که البته سابقه‌ی همکاری با شرکت‌های مشاوره‌ی بزرگ مانند آرتور اندرسن (که این‌ روزها به نام Accenture فعالیت می‌کند) را داشته است.
اما مستقل از گوینده، اصل جمله و دیدگاهی که مطرح کرده، نکته‌ی مهمی است که فرصت ارزشمندی را برای بحث و گفتگو فراهم می‌کند:

چالش از بین رفتن بستر برای برخی از انواع سبکهای زندگی، از زوایای مختلفی قابل بحث است. بنابراین موارد زیر، تنها نمونه‌هایی از موضوعات قابل بحث در این زمینه محسوب می‌شوند:
همه‌ی ما مثال‌هایی از سبک‌های زندگی که امروز غیرممکن شده‌اند در ذهن داریم (شما نمی‌توانید از خان..