دعوت به گفتگو عنوان مجموعهای از بحثهای متمم است که هر کدام حول یک جمله یا یک پاراگراف شکل میگیرند؛ جملههایی که به سادگی نمیتوان آنها را تحت عنوان گزارههای درست یا گزارههای غلط طبقهبندی کرد و معمولاً ابزاری هستند تا خاطرهها و تجربههایمان را دوباره مرور کنیم.
این بار به سراغ جملهای از استیون کاتلر (Steven Kotler) میرویم که اتفاقاً با گیمیفیکیشن هم (در معنای عامِ آن) بیارتباط نیست.
استیون کاتلر نویسندهای عمیق و ارزشمند است و از جمله کتابهای او میتوان به ربودن آتش (Stealing Fire) و فراوانی (Abundance) سرزمین فردا (Tomorrowland) اشاره کرد.
احتمالاً بلافاصله پس از خواندن حرفهای کاتلر، به یاد توصیهای کاملاً متفاوت میافتیم که بسیاری از ما آن را شنیدهایم:
ابتدا ببین از چه چیزی لذت میبری و سپس سعی کن آن را به شغلت تبدیل کنی و از همان کسبِ درآمد کنی.
هر دو توصیه در نگاه اول عمیق و معقول و مقبول به نظر میرسند.
اما این را هم میدانیم که احتمالاً نمیتوان همزمان به هر دوی آنها عمل کرد.
لارس اسوندسن هم در کتاب کار کوشیده است روایت دیگری از همین مسئله را مطرح کند:
حقوق ..