اکتبر 2018

آن‌چه در این‌جا می‌خوانید، یک مطلب مستند منطبق بر مطالعات تجربی یا روش علمی نیست.
بنابراین آن را چیزی بیشتر از یک زنگ تفریح در نظر نگیرید.
اما از آن‌جا که به نوعی به بحث ما در زمینه‌ی یادداشت برداری مربوط می‌شد، حدس زدیم که دیدن و خواندن این مطلب برایتان جذاب باشد.
گروهی از محققان دانشگاه RMIT در ملبورن استرالیا، بر این باور هستند که اگر بتوانند با دشوارتر کردنِ خواندنِ مطالب، سرعت مطالعه را کاهش داده و فشار ذهنی برای یادگیری را افزایش دهند، ممکن است بتوانند کمک کنند مطالب، بیشتر و بهتر در ذهن خواننده باقی بماند.
در واقع آن‌ها فکر می‌کنند باید خواندن (مانند بسیاری دیگر از فعالیت‌های ذهنی) جایی در میانه‌ی طیفِ بسیار ساده و بسیار دشوار قرار بگیرد تا اثربخشی آن افزایش یابد. مفهومی که از آن با عنوان Desirable Difficulty یا سطح مطلوب دشواری نام می‌برند.
آن‌ها با ترکیب دو فونتِ Comic Sans و Helvetica و سپس حذف کردن بخش‌هایی از حروف و چند درجه کج‌کردنِ آن‌ها، یک فونتِ دشوارخوان را طراحی و ارائه کرده‌اند.
این محققان نام Sans Forgetica را برای فونت خود انتخاب کرده‌اند.
برای این‌که کمی با..

پیش از این به معرفی گری کلین (Gary Klein) پرداخته‌ایم و توضیح داده‌ایم که او از افراد صاحب‌نام در حوزه‌ی تصمیم گیری است.
هم‌چنین به این نکته اشاره کرده‌ایم که نگاه او به تصمیم گیری، نوعی نگاهِ تجربه‌گرایانه است.
به بیان دیگر، در مقابل کسانی چون دنیل کانمن که به سراغ روش علمی می‌روند و اعتبار نظریه‌های خود را با طراحی تجربه‌های آزمایشگاهی می‌سنجند، او معتقد است که بسیاری از تجربه‌های دنیای واقعی، در لابراتوارها قابل شبیه‌سازی نیستند.
به همین علت، می‌کوشد با بررسی تجربه‌های واقعی، نظریه‌های خود را توسعه دهد و در عین، می‌پذیرد که حرف‌هایش را نمی‌توان به صورت آزمایشگاهی سنجید.
البته این را هم باید بگوییم که کسانی مانند دنیل کانمن هم که تصمیم گیری را به سیستم یک و دو تقسیم می‌کنند، بیشتر بر روی مطالعه‌ی سیستم دو متمرکز شده‌اند.
بنابراین به هر حال باید کسانی باشند که بارِ بررسیِ سیستم یک را – حتی به فرض این‌که به روش آزمایشگاهی قابل مطالعه نباشد – بر دوش بگیرند.
گری کلین کتاب Seeing What Others Don’t را نیز بر مبنای همین نگرش و مدل ذهنی نوشته است.
کلین کتاب خود را با چنین داستانی آغاز..