ازدواج در دنیای کمیک امر غریبی نیست و بارها اتفاق افتاده است. اما لازم است بدانیم که ازدواج ابرقهرمانان به چه دلیل دارای اهمیت است و چه تاثیراتی بر صنعت امروزِ دنیای کمیک دارد.
در ماه های اخیر، مارول و دی سی، هر کدام یک رویداد مهم را به چاپ رساندند که به موضوع ازدواج ابرقهرمانان می پرداخت؛ اما متاسفانه هیچ کدام از این داستان ها به ازدواج ختم نشدند، در واقع این داستان ها به سرنوشتی مشابه‌ی یک اپرای صابونی دچار شدند. این اپراهای صابونی مثل سریال های آبکی هستند که احساسات به حالت اغراق آمیزی را به معرض نمایش می گذارند و بعد از کش دادن یک غم ملودرام، در نهایت به پایانی می رسند که انگار هیچ اتفاقی در تمام این کشش داستانی رخ نداده است؛ دقیقاً مانند پایان داستان این دو کمیک که صدای بسیاری از هوادان را در آورد و انتقاد های تندی را متوجه‌ی ناشران آنها ساخت. به عقیده‌ی طرفداران، مسیری که ناشران کمیک بوکی در این راستا طی می کنند غلط است؛ چرا که ابرقهرمانان را افرادی فاقد تعهد اخلاقی به ازدواج نشان می دهند.
هر چند کلاسوس و کیتی پراید در کمیک X-Men Gold #30 ازدواج نکردند؛ اما حداقل گمبیت و روگ در مینی سری جدید (Rogue & Gambit (2018 بار دیگر تبدیل به یک زوج شدند. از آن بدتر، ازدواج بتمن و کت ومن بود که پس از یک سال جار و جنجال و تبلیغاتی که دی سی در مورد این ازدواج کرده بود، در نهایت نافرجام ماند.
سوال اصلی که پیش می آید این است که چرا قهرمانان کمیک بوک تا این حد از ازدواج می ترسند؟ سبک زندگی مجردی شاید برای خیلی ها عالی به نظر برسد، اما به عقیده‌ی برخی، برای قهرمانان شنل پوش دنیای کمیک ممکن است چهره چندان جالبی نداشته باشد. در این مقاله به بحث در مورد ازدواج ابرقهرمانان می پردازیم و مشخص می کنیم که چرا ازدواج باید جزئی از داستان های کمیک بوکی باشد.
جای خالی ازدواج در کمیک های ابرقهرمانی
اتفاقاتی که اخیراً در دنیای کمیک برای بتمن افتاد، شاید بیشتر از همه، نشان دهنده‌ی این است که خالقان کمیک بوک هنوز جرات کافی برای پرداختن به این بخش از زندگی ابرقهرمان ها را ندارند، اما این اتفاق تازه ای نیست و بار ها در طول تاریخ کمیک شاهد آن بوده ایم؛ به خصوص در پنج سالی که کمیک های نیو ۵۲ به چاپ می رسیدند، سایه‌ی ممنوعیت ازدواج بر سر ابرقهرمانان دی سی دیده می شد. با این وجود، این ممنوعیت از سوی دی سی تعیین نشده بود و عامل بازدارنده اصلی، سن ابرقهرمانان بود، چرا که بیشتر آنها در میانه یا اواخر دهه‌ی بیست زندگیشان بودند.
خیلی ها اعتقاد داشتند که ازدواج ممکن است آن ها را کمی پیرتر از سن واقعی شان نشان دهد. این مورد شاید برای بتمنی که ۲۹ سال سن دارد و اخلاقیاتش با همه سازگار نیست، کمی منطقی به نظر برسد؛ اما برای خیلی از ابرقهرمانان، عدم وجود یک تعهد رسمی بین زوج های داستان، به شدت احمقانه بود که یکی از این موارد آکوامن و مرا بودند. این دو با اینکه همدیگر را به صورت رسمی، پادشاه و ملکه صدا می زدند، اما همچنان مجرد بودند. این روند برای برخی دیگر مثل سوپرمن که قبل از نیو ۵۲ ازدواج کرده بود نیز وجود داشت و شاهد روابط احمقانه اش با واندرومن بودیم؛ تا اینکه با آمدن سری تولدی دوباره، بار دیگر سوپرمن و لوییز لین متاهل را دیدیم. هر چند که متاسفانه تغییرات سری ریبرث شامل حال خیلی از ابرقهرمانان دی سی نشد و آنها همچنان به زندگی مجردی خود ادامه می دهند.
این موضوع تنها برای هواداران دی سی صدق نمی کند. خیلی از هواداران مارول نیز به سختی می توانند زوجی را پیدا کنند که در طول تمام این سال ها همچنان زوج باقی مانده اند. حتی ازدواج پیتر پارکر و مری جین نیز (در سال ۱۹۸۷) پس از حدود دو دهه به مسخره ترین شکل ممکن در کمیک (One More Day (2008 به هم خورد؛ چرا که روسای مارول اعتقاد داشتند که اسپایدرمنِ متاهل نمی تواند قشر نوجوان را به خود جذب کند و ممکن است تاثیر منفی بر فروش کمیک های این شخصیت بگذارد.
از بین معدودترین زوج های ماندگار و کلاسیک دنیای مارول می توان به سو استورم و رید ریچاردز اشاره کرد. هر چند که رابطه‌ی آنها هم دچار فراز و نشیب های زیادی شده است و تا همین چند وقت پیش از حضور آنها خبری نبود، اما مشکل ما با ابرقهرمانانی نیست که زندگی زناشویی پرچالشی دارند و با توجه به سبک زندگیشان این موضوع کاملاً طبیعی است. مشکل اصلی اینجاست که مجرد ماندن برای ابرقهرمانان تبدیل به امری قراردادی و دائمی شده است.
فرار از ازدواج
نبرد تمام نشدنی ابرقهرمانانِ دنیای کمیک برای گرفتن حق و عدالت، از جمله دلایل جدایی عاطفی و شکست آنها در زندگی خصوصی شان است. فردی که مدام در حال نبرد است، قطعاً در اداره‌ی زندگی شخصی اش با مشکلات زیادی روبروست. به همین دلیل است که خیلی از هواداران کمیک بوکی، مجرد ماندن ابرقهرمانان را امری منطقی تلقی می کنند.
یک باور پذیرفته شده بین فن های کمیک بوکی این است که برخی قهرمانان اصلیِ دنیای کمیک مثل سوپرمن یا چهار شگفت انگیز، حدود ۱۰ تا ۱۵ سال است که در دنیای خود، سابقه فعالیت به عنوان یک ابرقهرمان را دارند (در تاریخ داستان ها، نه تاریخ انتشار کمیک هایشان). با در نظر گرفتن این مطلب، حتی مجرد ماندن کسی مثل پیتر پارکر که از دوران دبیرستان، جان انسان ها را نجات می داده، کمی مسخره به نظر می رسد. بتمن هم حدود ۱۰ سال است که در دنیای کمیک چندین نوع رابطه با کت ومن و امثال او را پشت سر گذاشته و تصمیم به اصطلاح دقیقه نودی نویسنده برای به هم زدن این ازدواج خیلی جالب از آب درنیامد.
منظور این نیست که ازدواج، بهترین شکل برای داشتن یک رابطه رومانتیک است. راه های دیگری غیر از ازدواج نیز برای موفقیت در یک رابطه عاشقانه وجود دارد و به قولی شاید ازدواج برای همه مناسب نباشد. با این وجود به عقیده‌ی اکثریت، ازدواج اصلی ترین راه موفقیت و دوام یک رابطه‌ی رومانتیک و مهم ترین مرحله‌ی زندگی یک فرد است. ابرقهرمانان محبوب ما، تغییرات متفاوتی را در طول تاریخ انتشار داستان هایشان تجربه کردند. از دبیرستان فارغ التحصیل شدند، شغل خود را عوض کردند و برخی حتی اسم ابرقهرمانی خود را تغییر دادند. با وجود تمام این موارد، تنها تغییری که ناشران کمیک بوک مانع از بروز آن شده اند، همین ازدواج است.
ازدواج یک ماجراجویی جدید است
مهم ترین دلیلی که می تواند ناشران کمیک بوکی را مجاب به غلبه بر این ترس بی مورد کند، این است که ازدواج می تواند زمینه را برای نوشتن ایده های داستانی جدید باز کند. تنها با نگاهی به ازدواج های با دوام کمیک بوکی می توان به این نکته پی برد که ازدواج به همان اندازه که دست نویسنده را برای ارائه‌ی برخی داستان ها می بندد، می تواند فرصت های جدیدی را برای داستان گویی فراهم کند. خانواده کنت و ریچاردز، دو سند مهم در اثبات این ادعا هستند.
کلارک و لوییز در سری سوپرمن: تولدی دوباره (نوشته پیتر جی. توماسی)، داستان های مستقل و خانوادگی موفقی را داشتند، هم چنین رید ریچاردز و سوزان استورم به عنوان الگوی زوج های ابرقهرمانی، گل سرسبد این جریان هستند. این چهار نفر همواره با چالش های زیادی روبرو بوده اند؛ اما ثباتی که این دو زوج در زندگی و خانه‌ی خود فراهم کردند، زمینه‌ی رشد نسل بعدی ابرقهرمانان را نیز ایجاد کرد.
ازدواج می تواند ماجراجویی های فوق العاده ای را برای یک ابرقهرمان جوان رقم بزند. برخلاف عقیده‌ی خیلی ها، رابطه‌ی زناشویی بلند مدت هم دچار تحول و تکامل می شود و این تغییرات برای خوانندگان جوان بسیار جذاب تر است تا مثلاً روابط کوتاه مدتی که تونی استارک با افراد مختلف برقرار می کند و هیچ وقت به جایی نمی رسد.
خوانندگان بزرگسال و متاهل نیز به دنبال داستان هایی هستند که به نوعی نمایانگر زندگی شخصی خودشان است. چالش های فراوانی که مری جین و پیتر پارکر با آن مواجه شده اند، در زندگی واقعی بسیار اغراق آمیز به نظر می رسد؛ اما همین در کنار هم بودن این زوج در تمام سختی ها و مشکلات سبب شده است تا رابطه‌ی جذاب آنها برای خواننده باورپذیر تر شود و با آنها همذات پنداری کند. ازدواج بخش مهمی از زندگی انسان و یک ماجراجویی خارق العاده است که می تواند سبب رشد شخصیتی ابرقهرمانانِ دنیای کمیک و تبدیل شدن آنها به الگویی مناسب برای رشد جوامع امروزی شود.
نوشته ازدواج ابرقهرمانان چه اهمیتی دارد؟ اولین بار در کمیک اسکواد. پدیدار شد.
