مدیریت زمان

در این درس به اهمیت اولویت بندی کارها و همین‌طور ماتریس آیزنهاور (یا همان ماتریس اهمیت و فوریت استیون کاوی) می‌پردازیم.
اکثر ما این ماتریس را می‌شناسیم و روش اولویت بندی فعالیت ها به کمک آن را می‌دانیم. به همین خاطر، احتمالاً این درس برای شما حاوی نکات چندان تازه‌ای نیست و می‌توانید آن صرفاً نوعی تأکید و یادآوری در نظر بگیرید.£
مدیریت زمان برای بسیاری از ما، به معنای تلاش برای به دست آوردن زمان بیشتر است. به همین علت، زیاد پیش می‌آید که متراکم کار کردن یا کم‌خوابیدن و فعالیتهای متوالی بدون وقت تلف شده را به عنوان نشانه‌ای از توانایی در مدیریت زمان در نظر می‌گیریم.
در حالی که چه بسا، بسیاری از جلسات و فعالیت‌های ما، چندان ضروری نباشند؛ یا این‌که برنامه‌ها و اهداف مهم‌تری را در لابه‌لای همین روزمرگی‌های منظم و زمان‌بندی‌شده، به دست فراموشی سپرده باشیم.
اهمیت اولویت بندی کارها در مدیریت زمان برای این‌که انجام منظم فعالیت‌های کم‌فایده را با استفاده‌ی بهینه از زمان برای دستیابی به اهداف مهم اشتباه نگیریم، معمولاً بر این نکته تأکید می‌کنند که Task Management (مدیریت وظایف) بخش مهمی از Ti..

پیش از این، هنگام صحبت درباره‌ی مدیریت زمان به این نکته اشاره کردیم که مشکلات ما در برنامه ریزی و هدف گذاری و مدیریت بهینه‌ی زمان، می‌توانند ریشه‌های متنوعی داشته باشند.
بنابراین، هیچ‌وقت نمی‌توان گفت یک راهکار یا تکنیک برنامه ریزی و مدیریت زمان، می‌تواند برای همه مفید باشد.
تکنیکی که در این درس می‌خواهیم مطرح کنیم، برای کسانی مفید است که:
برنامه‌ی خود را بیشتر از ظرفیت‌شان پُر می‌کنند کارهایی که برای دیگران انجام می‌دهند و قرارهایی که با دوست و آشنا و همکار دارند، بخش قابل توجهی از زمان‌شان را به خود اختصاص می‌دهد اگر شما هم از جمله‌ی کسانی هستید که در ابتدای روز یا هفته، می‌بینید که حجم کارهای آن هفته‌ی شما، بیشتر از ظرفیت‌تان است؛ این تکنیک ممکن است برایتان مفید باشد.
فرض می‌کنیم نه گفتن را بلدید بخشی از مشکلات ما در برنامه ریزی و مدیریت زمان، ناشی از این است که در مهارت نه گفتن ضعیف هستیم. به این معنا که در عین تراکم و فشار کارها، باز هم نمی‌توانیم به درخواست‌ها و انتظارات دیگران، نه بگوییم و به همین علت، اغلب می‌بینیم که فرصت و ظرفیت‌مان، برای انجام آن‌چه به دیگران متعهد شده‌ا..

احتمالاً شما هم با ما هم‌عقیده هستید که همه‌ی بحث مدیریت زمان و انضباط شخصی، این نیست که با استفاده از انواع #نرم افزارهای مدیریت زمان یا تنظیم چند چک لیست و جدول برنامه ریزی روزانه و هفتگی، همان کاری را که پیش از این انجام می‌دادیم، کمی منظم‌تر و دقیق‌تر انجام دهیم؛ گاهی باید به کلی انتخاب‌ها و عادت‌های خود را تغییر دهیم و با رفتارها و روش‌های تازه‌ای جایگزین کنیم.
شاید به همین علت، عادتهای رفتاری افراد موفق برای بسیاری از ما جالب است و با مراجعه به این عادتها، می‌کوشیم از آن‌ها برای اصلاح و بهبود سبک زندگی خود الهام بگیریم.
هم‌چنین می‌توان گفت یکی از علت‌های استقبال از زندگینامه افراد موفق، در کنار‌ آشنایی با مدل ذهنی آن‌ها، این است که بتوانیم از برنامه روزانه افراد موفق و عادتهای آن‌ها به عنوان الگویی برای برنامه ریزی روزانه خود استفاده کنیم و برنامه زندگی خود را نه فقط منظم‌تر، بلکه متحول کنیم.
اگر شما هم با آن‌چه تا این‌جا گفتیم، هم‌عقیده هستید، مطالعه‌ی کتاب آداب روزانه نوشته‌ی میسن کاری (Mason Currey) می‌تواند یک گزینه‌ی جذاب برایتان باشد.

میسن کاری در این کتاب، نگاهی متفاو..

هر بحثی درباره‌ی مدیریت زمان، دیر یا زود به مسئله‌ی سستی، تنبلی و اهمال کاری هم کشیده می‌شود.
برای تعلل ورزیدن و اهمال کاری هم، مثل هر رفتار پیچیده‌ی دیگر، آن‌قدر ریشه‌های متنوع ذکر می‌شود که در نهایت نمی‌دانیم باید به سراغ کدام‌یک برویم و چگونه می‌توانیم آن را مدیریت کنیم.
عزت نفس پایین، ترس از خطا کردن، کمال طلبی، انگیزه نداشتن و ضعف در برنامه ریزی و انضباط شخصی، تنها نمونه‌هایی از ریشه‌های شناخته‌شده‌ی اهمال کاری هستند (+).
مستقل از این‌که تنبلی و اهمال کاری ما در چه عواملی ریشه دارد، سوال مهمی درباره‌ی اهمال کاری هست که حتماً شما هم بارها آن را از خودتان پرسیده‌اید:
کسی که احساس می‌کند گاهی تنبلی، سستی و اهمال کاری در رفتارش وجود دارد و در پی رفع این مشکل است، قاعدتاً از این رفتار لطمه دیده یا می‌داند که لطمه خواهد دید (اگر این را قبول نداشت، در پی کمرنگ کردن این عادت نبود).
وقتی کسی می‌داند که رفتاری به او لطمه می‌زند، چرا آن رفتار را انجام می‌دهد؟
مگر همین تبعات منفی برای ترک یک عادت و تغییر رفتار کافی نیست؟
اگر پاسخ این سوال را بدانیم، احتمالاً می‌توانیم اهمال کاری را به ..

وقتی نشریه‌ی قدیمی هارپرز (Harpers) حدود ۱۳۴ سال بعد از تأسیس، در سال ۱۹۸۴ تصمیم به تغییر ساختار گرفت، صفحه‌ای با عنوان Harper’s Index به صفحات آن اضافه شد.
این صفحه آن‌قدر طرفدار پیدا کرد که هنوز هم در نشریه‌ی هارپرز وجود دارد و در نسخه‌ی وب مجله هم می‌توانید بخش‌هایی از آن‌ را ببینید (Harper’s Index).
صفحه ساختار بسیار ساده‌ای داشت و در آن صرفاً مجموعه‌ای از آمارها ارائه شده بود.
نمونه صفحات هارپر
آمارهای هارپر در بسیاری از مواقع، درباره‌ی موضوعات بسیار ساده و دم دستی هستند و خیلی وقت‌ها، بر اساس بحث‌های روز دنیا انتخاب می‌شوند.
اما بدون اطلاع از تجربه‌ی هارپر، کمتر کسی فکر می‌کند انتشار آن‌ها بتواند مخاطب را جذب کند.
مثلاً این سوال‌ها را بخوانید:
آیا می‌دانید چند درصد خزندگانی که به خانه آورده می‌شوند تا به عنوان حیوان خانگی نگهداری شوند، در همان سال اول می‌میرند؟ سه چهارم. می‌دانید چند نفر از سربازان آمریکایی بوده‌اند که بیش از ۳۰ سال منتظر مانده‌اند تا مجروح شدن آن‌ها در جنگ و استفاده از مزایای مجروحین برای آن‌ها تأیید شود؟ ۲۲ نفر. می‌دانید از آن ۲۲ نفر، چند نفر بالای ۵۰ سا..