زنگ تفریح

ما هر از چند گاهی در متمم، به بهانه‌ی زنگ تفریح به سراغ #عکس‌های ماکرو از حشرات و جانوران مختلف می‌رویم.
هنگام اشاره به این عکس‌ها و نمایش آن‌ها نیز، همواره بر یک نکته تأکید کرده‌ایم: این‌که ما انسان‌ها چقدر در دیدن چیزهایی که مقیاس‌شان از ما بسیار کوچک‌تر یا بسیار بزرگ‌تر است، ضعیفیم.
نگاهی کوتاه به این نوع تصاویر و دیدن تنوع بافت و پیچیدگی اندام‌ها و طیف گسترده‌ی رنگ‌های آن‌ها، به یادمان می‌آورد که چه دنیای بزرگی را نمی‌بینیم و کم‌اهمیت می‌پنداریم.
چشم‌های زنبور و کهکشان‌های دور، هر دو به این علت که از مقیاس نگاه ما خارج است، برایمان اهمیت کمتری پیدا می‌کند.
شاید بتوان گفت ما گرفتار یک بیماری به نام نابینایی مقیاسی هستیم:
در طیف نور در طیف فرکانسی صداها در ابعاد اشیاء و موجودات در افق زمانی و مکانی تحلیل مشکلات در حوزه‌ی اثر رفتارها و تصمیم‌هایمان بسیاری از درس‌هایی که در متمم می‌خوانیم و می‌آموزیم، تلاشی برای افزایش حوزه‌ی بینایی و غلبه بر بخش‌هایی از این نابینایی مقیاسی است.
از این منظر، شاید بین درس‌هایی مثل تفکر سیستمی و تفکر استراتژیک و زنگ تفریحی از این دست، فاصله‌ی چندان..

مدتی پیش در زنگ تفریح متمم، موزاییک کاری های جیم باکور را به عنوان نمونه‌ای از #کارهای هنری خیابانی منتشر کردیم.
مخاطبان کارهای هنری خیابانی،‌ صرفاً علاقه‌مندان و کارشناسان هنری نیستند؛ بلکه همه‌ی ما شهروندان هستیم که به واسطه‌ی این تلاش‌ها، فرصت پیدا می‌کنیم در تراکم فشرده دشواری‌ها و دغدغه‌های زندگی، لحظه‌ای لبخند بزنیم و از روند روزمره‌ی زندگی فاصله بگیریم.
طبیعتاً زمانی که این پروژه‌ها، نه به عنوان یک فعالیت اقتصادی، بلکه به عنوان یک فعالیت داوطلبانه در جهت خلق زیبایی انجام می‌شوند، ارزشی دوچندان پیدا می‌کنند.
اخیراً با نمونه‌ی دیگری از این نوع زیباسازی‌های داوطبانه‌ی فضای شهری آشنا شدیم.
مدتی پیش، خانم پریسا صادقی به همراه جمعی از هنرمندان شهر بندر انزلی پس از اخذ مجوز از مقام‌های مسئول، «تصمیم به رنگ آمیزی کیوسک‌های فرسوده و نافرم برق در سطح شهر» گرفتند و حیف‌مان آمد شما را در لذت دیدن کارهایشان شریک نکنیم.
برای آشنایی بیشتر با این هنرمند می‌توانید به اکانت اینستاگرام پریسا صادقی سر بزنید. منبع عکس‌هایی هم که در ادامه می‌آید، اکانت ایشان است.

پیشنهاد عضویت در متمم دوست عزی..

حتی اگر نام پاول سادرز (Paul Souders) را نشنیده باشید، باز هم احتمالاً عکس‌های او را دیده‌اید.
عکاسی که متولد سال ۱۹۶۱ و اکنون ساکن واشینگتن است. اما آدرس و محل سکونت برای کسی مثل او بی‌معنی است.
به قول خودش، در سی سال، بیست و هفت محل اقامت مختلف داشته و پس از تحصیل در سه‌رشته‌ی مختلف، در نهایت، مجموعه‌ی شغل‌های متنوعی از آشپزی و خدمت‌کاری در کافه گرفته تا محوطه‌سازی برای بناها و ساختمان‌ها را تجربه کرده است.
این بار در زنگ تفریح متمم، به سراغ برخی از کارهای او رفته‌ایم.
سه عکس زیر، جزو مشهورترین کارهای پاول سادرز هستند که به احتمال زیاد، آن‌ها را دیده‌اید:

عکس‌های زیر، نسبت به عکس‌های بالا کمتر دیده شده‌اند.
منبع عکس‌ها، سایت شخصی او (worldfoto.com) است.
تقریباً تمام عکس‌های پایین، مربوط به آلاسکا، کانادا و #قطب جنوب هستند و از دو مجموعه‌ی یخ (ICE) و رام‌نشده‌ (Wild) انتخاب شده‌اند:

پیشنهاد عضویت در متمم دوست عزیز.
شما با عضویت رایگان به عنوان کاربر آزاد متمم (صرفاً با تعیین نام کاربری و کلمه‌ی عبور) می‌توانید به حدود نیمی از چند هزار درس متمم دسترسی داشته باشید.
ثبت‌نام ب..

در تاریکی شب، جیم باکور (Jim Bachor) از همسایه‌ی ۸۷ ساله‌اش خواست تا کمی آن‌طرف‌تر بایستد و مراقب باشد که پلیس یا مأمورهای شهرداری نرسند.
سپس سیمان و موزائیک را برداشت و مشغول ترمیم یکی از چاله‌های آسفالت شد. چاله‌هایی که معمولاً پس از بارش باران و برف و فصل سرما، در اثر نشست آسفالت به وجود می‌آیند.
جیم باکور سال‌ها مدیر خلاقیت یک #آژانس تبلیغاتی بود. اما وقتی چند مورد از مشتریان بزرگ آن آژانس، رابطه‌ی خود را با آن‌جا قطع کردند و تیم او بیکار شدند، تصمیم گرفت عشق خود را به خلاقیت، در ترمیم چاله‌های خیابانی به کار بگیرد.

به تدریج، جسارت بیشتری پیدا کرد و در روز هم به این کار مشغول شد.
هر جا چاله‌ای می‌دید دست‌به‌کار می‌شد تا آن را با سیمان و موزاییک پر کند:

روزنامه‌ی شیکاگو تریبون، نخستین نشریه‌ای بود که کار او را جدی گرفت و مطلبی درباره‌اش منتشر کرد.
حتی از شهرداری استعلام کرد که آیا چنین کاری درست است؟ سخن‌گوی شهرداری، این کار را “تهدیدی برای شهر” ندانست. در عین حال تأکید کرد که “ترجیحاً بهتر است ترمیم چاله‌ها توسط پیمانکاران متخصص شهرداری انجام شوند”.
همین که شهرداری به صورت..